Skitourguide.net

• Trasa: Rif.Dolomia (2074m n.p.m.) - Rif.Pian dei Fiacconi (2626m n.p.m.) - Punta Penia (3343m n.p.m.)
• Podejscie: ok. 1300m
• Zjazd: ok. 1300m
• Trudność: BSA+, wg mnie taka nasza 2, biorąc pod uwagę odległość i wysokość, nachylenie do 40 stopni
• Zagrożenia: duże zagrożenie lawinowe w tzw rynnie, w przypadku złej widoczności mogą wystąpic trudności orientacyjne, idziemy tylko przy dobrej , stabilnej pogodzie
• Czas: podejście 5-6h
• Schroniska: Rif. Pian dei Fiacconi
• Mapa: Alta Badia - Arabba - Marmolada Dolomity 07 TABACCO
• Sprzęt: raki,czekan
• Uwagi: znakomita tura wiosenna, unikniemy tłumu narciarzy boiskowych, warto wtedy wstać wcześnie by zakosztować świetnego firnu, około południa silnie operujące w Dolomitach słońce zamienia go w  rozmiękłą kaszę. Dodatkowo znacznie wzrasta zagrozenie lawinowe.

                      Mam do zaproponowania wycieczkę narciarską na najwyższy wierzchołek Marmolady, Królowej Dolomitów.

Turę zaczynamy nieopodal Przełęczy Fedaia. Przejeżdżamy po zaporze sztucznego Jeziora Fedaia na druga stronę doliny. Samochód można zostawić pod schroniskiem Dolomia, przy dolnej stacji kolejki linowej do Pian dei Fiacconi.  Podejście rozpoczynamy obchodząc charakterystyczną skałę o nazwie Col di Bousc. Najłatwiej zrobić to podchodząc trasą narciarską położoną z jej lewej strony. W miejscu gdzie trasa zbliża się do kolejki, a Col di Bousc jest już pod nami, kierujemy się w prawo, wykonując daleki trawers w kierunku widocznej już charakterystycznej Wielkiej Rynny. Niedaleko po lewej stronie mamy schronisko Rif. Pian dei Fiacconi. Docieramy do rynny, w jej dolnej części  prawie zawsze zalegają zwały śniegu mniej lub bardziej starego lawiniska. Bardzo utrudnia to podchodzenie na nartach. Mniej wprawni przypinają narty do plecaka i podchodzą pieszo. W górnej części rynny skrecamy w prawo i dochodzimy do charakterystycznej , szerokiej przełączki. Na przełączce z kolei skręcamy w lewo i wspinamy sie na lodowiec szczytowy Marmolady, którym docieramy do wierzchołka Punta Penia.

Zjazd trasą podejścia. Alternatywnie, poniżej rynny można zboczyć troche w lewo i objechać Col di Bousc z drugiej strony. Jest to trochę ciekawszy wariant zjazdu oznaczony na ostatnim zdjęciu kolorem niebieskim.